Steel Pulse

is een in 1975 geformeerde Britse rootsreggae/reggaeband uit het Handsworth-gebied van Birmingham. De band werd oorspronkelijk geformeerd  op de Handsworth Wood Boys School en bestond uit David Hinds (zang, gitaar), Basil Gabbidon (lead gitaar, zang) en Ronald McQueen (bas), samen met Basils broer Colin kort op drums en Michael Riley (zang, percussie). Steel Pulse was de eerste niet-Jamaicaanse act die de Grammy Award voor 'Beste Reggae Album' won.

Geschiedenis

Basil Gabbidon en David Hinds raakten geïnspireerd om Steel Pulse te formeren nadat ze naar Catch a Fire van Bob Marley & The Wailers hadden geluisterd. Hun debuutsingle Kibudu, Mansetta And Abuku belandde bij het kleine onafhankelijke label Dip en verbond de benarde situatie van de stedelijke zwarte jeugd met het beeld van een groter Afrikaans thuisland. Nyah Luv volgde voor Anchor. Ze werden aanvankelijk geweigerd voor liveoptredens op Caribische locaties in Birmingham vanwege hun rastafari-overtuigingen. Tijdens de popularisering van punkrock in het midden van de jaren 1970, begon Steel Pulse in 1976 op punkpodia te spelen, zoals Hope and Anchor in Londen en The Electric Circus in Manchester.

Door nauw aan te sluiten bij de organisatie Rock Against Racism en begin 1978 op het eerste muziekfestival te spelen, kozen ze ervoor om op tournee te gaan met sympathieke elementen van de punkbeweging, waaronder The Stranglers, XTC enz. Uiteindelijk vonden ze een natuurlijker thuis in ondersteuningsslots voor Burning Spear, waardoor ze onder de aandacht van Island Records kwamen. Op hun lp Tribute To The Martyrs wijdden ze de song Jah Pickney – R.A.R. aan Rock Against Racism.